ΜΕΝΟΥ ΔΙΚΟ ΜΟΥ

Σελίδες

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Γιορτές. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Γιορτές. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

ως ευαγγελιζομένη την πολιτικήν λύτρωσιν του ελληνικού έθνους

 
Ο εορτασμός της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 γίνεται στην Ελλάδα, την Κύπρο και σε κέντρα των Ελλήνων της διασποράς στις 25 Μαρτίου κάθε χρόνο, την ημέρα εορτασμού και του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου.
Ο εορτασμός σε αυτή την ημέρα καθιερώθηκε το 1838 με το Βασιλικό Διάταγμα 980 / 15(27)-3-1838 από την Κυβέρνηση του Όθωνα.
Η ημέρα αυτή είναι επίσημη αργία στην Ελλάδα και στην Κύπρο.
Συνήθως οι εκδηλώσεις εορτασμού περιλαμβάνουν παρελάσεις και άλλες εορταστικές εκδηλώσεις την ίδια ημέρα ή την προηγούμενη.
Οι μεγαλύτερες εκδηλώσεις είναι στρατιωτική παρέλαση στην Αθήνα την 25η Μαρτίου, ενώ την προηγούμενη, στις 24 Μαρτίου, γίνεται μαθητική εορτή στα σχολεία της χώρας. Σε άλλους Δήμους γίνονται παρελάσεις στρατιωτικών τμημάτων, μαθητών, συλλόγων κλπ. καθώς και δοξολογίες σε ναούς.
Ιστορικό
Η 25η Μαρτίου, ημέρα του Ευαγγελισμού (με την λέξη Ευαγγελισμός αναφερόμαστε στη χαρμόσυνη είδηση για τον Χριστιανισμό, της επικείμενης γέννησης του Ιησού Χριστού, που δόθηκε από τον αρχάγγελο Γαβριήλ προς τη Μαριάμ), είχε οριστεί ως ημέρα έναρξης της Ελληνικής Επανάστασης (η Ελληνική Επανάσταση ή Επανάσταση του 1821 ήταν η ένοπλη εξέγερση την οποία διεξήγαγαν επαναστατημένοι Έλληνες εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, με σκοπό την αποτίναξη της οθωμανικής κυριαρχίας και τη δημιουργία ανεξάρτητου κράτους) κατά του Τουρκικού ζυγού, από τον αρχηγό της Φιλικής Εταιρείας Αλέξανδρο Υψηλάντη  «ως ευαγγελιζομένη την πολιτικήν λύτρωσιν του ελληνικού έθνους»
Η ημερομηνία αυτή θεωρήθηκε ως σημείο αναφοράς από τις πρώτες ήδη ημέρες της Επανάστασης, και μάλιστα ως έναρξη ειδικής χρονολόγησης, ακόμα και σε περιοχές που είχαν επαναστατήσει νωρίτερα. Τουλάχιστον από το 1823 εθεωρείτο στην Πελοπόννησο ως ημέρα έναρξης της επανάστασης.
Το 1822, η προσωρινή κυβέρνηση που είχε έδρα την Κόρινθο, αποφάσισε να εορταστεί η επέτειος της Επανάστασης μαζί με το Πάσχα (2 Απριλίου, παλ. ημ.). Ο εορτασμός έγινε στην Κόρινθο με στρατιωτική πομπή, πανηγυρική δοξολογία και κανονιοβολισμούς, όπως περιγράφει ο Γερμανός εθελοντής Striebeck που την παρακολούθησε.
Ο αρχηγός της Φιλικής Εταιρείας που οργάνωσε την Επανάσταση, ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, άρχισε τις επιχειρήσεις και την έναρξή της στο Ιάσιο την 24 Φεβρουαρίου 1821. Εν τούτοις, τα εκεί συμβάντα χαρακτηρίστηκαν από την κοινή συνείδηση και καθιερώθηκαν από την ιστορία ως κάτι μεμονωμένο, κάτι σαν πρόλογος της Επανάστασης. Η πλήρης αποτυχία του κινήματος σε μια μη ελληνική χώρα, ίσως και η απογοήτευση των Ελλήνων για την πλάνη περί της υποστήριξης από τη Ρωσία που είχε διαδώσει η Φ. Εταιρεία, υπήρξαν τα κύρια αίτια του διαχωρισμού των συμβάντων της Μολδοβλαχίας από τα επαναστατικά γεγονότα της Ελλάδας. Η Πολιτεία, επικύρωσε το επικρατούν εθνικό συναίσθημα καθιερώνοντας ως ημέρα εθνικού εορτασμού της Επανάστασης την 25η Μαρτίου.
Κατά ορισμένες απόψεις, ως ημερομηνία έναρξης της Eπανάστασης θεωρείται και η 24 Φεβρουαρίου, οπότε άρχισε η επανάσταση Ελλήνων στη Βλαχία με την προκήρυξη του Aλέξανδρου Υψηλάντη Μάχου υπέρ Πίστεως και Πατρίδος. Έκτοτε και με άλλες επαναστατικές πράξεις που έλαβαν χώρα πολύ πριν την 25η Μαρτίου απλώνεται η επανάσταση στον ελλαδικό χώρο, έως ότου καταλήγει στην επικράτεια της Πελοποννήσου.
Στην Ελλάδα είχαν αρχίσει εχθροπραξίες πριν την 25 Μαρτίου, όπως μαρτυρείται και από τις ειδήσεις που διασώθηκαν στην «Αλληλογραφία του εν Πάτραις Ολλανδικού Προξενείου: 1821», δεδομένου ότι η ολλανδική κυβέρνηση δια του πρέσβη της στην Πάτρα ενημερώθηκε κατά την 23η Μαρτίου, ότι «από τινος χρόνου σοβούσα επικίνδυνος κατάστασις εξέσπασε και ότι οι Έλληνες ανέλαβον τα όπλα κατά του δυνάστου».
Η επίσημη διακήρυξη των επαναστατών προς τις ξένες κυβερνήσεις έγινε με προκήρυξη της «Μεσσηνιακής Γερουσίας» την 25 Μαρτίου 1821. 
Η 25/3 λογίζεται ως αρχή της Επανάστασης σε δικαστικό έγγραφο της Προσωρινής Διοίκησης της Ελλάδος του 1823, όπου το «Επαρχικόν Κριτήριον Τριπολιτζάς» (είδος δικαστικού οργάνου) αναφέρει ότι «η αποστασία ηκολούθησε εις τας 25 Μαρτίου».

Δευτέρα 23 Μαρτίου 2020

83η ημέρα του έτους
Ανατολή Ήλιου: 06:21
Δύση Ήλιου: 18:41

Επέτειοι και Λοιπές Εορτές:
Η Καλαμάτα γιορτάζει την 199η επέτειο από την αποτίναξη του Τουρκικού ζυγού.
Ημέρα της Δημοκρατίας στο Πακιστάν, σε ανάμνηση της ψήφισης του πρώτου Συντάγματος της «Χώρας των Καθαρών» (23 Μαρτίου 1956).
Ημέρα της Θάλασσας στην Βολιβία. Γιορτή σε μια χώρα που δεν διαθέτει θάλασσα.
Ημέρα της Οικογένειας στη Νότιο Αφρική.

Χριστιανικό Εορτολόγιο

Ορθόδοξη Εκκλησία

  • Οσίου Νίκωνος.
  • Aγίου ιερομάρτυρος Νίκωνος και των μαθητών αυτού.
  • Αγίου μάρτυρος Δομετίου.
  • Οσίου Εφραίμ του εκ Ρωσίας.
  • Oσίου Θεοδοσίου του εκ Ρωσίας.
  • Οσίου Νίκωνος καθηγουμένου της Λαύρας των Σπηλαίων.
  • Οσίου Παχωμίου του εκ Ρωσίας.
  • Αγίου Βασσιανού επισκόπου Ροστώβ.
  • Αγίου οσιομάρτυρος Λουκά του εξ Ανδριανουπόλεως.

Καθολική Εκκλησία

  • Αγίας Ράφκα (Ρεβέκας), χριστιανής Μαρωνίτισσας του Λιβάνου.
  • Αγίου Τουρίβιου.

Κυριακή 22 Μαρτίου 2020

Κυριακή της τρίτης εβδομάδας της Σαρακοστής είναι αφιερωμένη στην προσκύνηση του Τιμίου Σταυρού («Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως»). 

Γιορτάζουν:
Επέτειοι και Λοιπές Εορτές:
·Ημέρα της Βαλτικής Θάλασσας. Εορτασμός με οικολογικό περιεχόμενο.



Ευτυχές το νέο έτος 2020


Ευτυχές το νέο έτος - 🌟2020🌟!!!

Αυτή τη χρόνια αλλά και κάθε χρονιά μπορούμε να βάλουμε στόχο να φροντίζουμε περισσότερο την υγεία μας, το σώμα μας, το μυαλό μας και την ψυχή μας.

Μέσα στο ΒΙΟσυντονίΖΩ – VIOsintoniZW θα βρούμε συμβουλές για:

την συναισθηματική μας υγεία,

την σωματική ευεξία μας και

την πρόληψη της υγείας μας.


Η συναισθηματική ευεξία είναι η ικανότητα επιτυχούς διαχείρισης του στρες και προσαρμογή στις αλλαγές και τους δύσκολους καιρούς βελτιώνοντας έτσι την συναισθηματική μας υγεία.

Οι θετικές συνήθειες που αφορούν το σώμα μας μπορούν να βοηθήσουν στην μείωση του στρες άρα και στο κίνδυνο των ασθενειών καθώς επίσης βοηθούν στην αύξηση της ενέργειας  βελτιώνοντας έτσι την σωματική μας υγεία.

Η πρόληψη και η προστασία από μικρόβια μπορούν να μας βοηθήσουν να παραμείνει η υγεία σας σε άριστη κατάσταση αποτρέποντας ασθένειες. 

☘️💫Μείνετε συντονισμένοι με τα κίνητρά σας☘️💫!!!

Ευχές 2020

Ο Δεκέμβριος είναι ο μήνας που ο καθένας μας κάνει τον προσωπικό του απολογισμό και έρχεται αντιμέτωπος για να απολογηθεί με κάθε ειλικρίνεια μόνο με έναν... τον Εαυτό του. Πόσους από τους στόχους που είχαμε θέσει πραγματοποιήσαμε και αν κάτι πήγε λάθος ποιος ήταν ο λόγος; Τι κάναμε αλλά και τι δεν κάναμε για αυτό; Από τις Άσχημες αλλά και τις Καλές στιγμές, από τις Αποτυχίες αλλά και τις Επιτυχίες μας ο καθένας πήρε το δίδαγμα του. Αυτό το δίδαγμα λοιπόν ας γίνει το σκαλοπάτι μας για να θέσουμε τους νέους μας στόχους τους μηχανισμούς δράσης μας, τα πλάνα μας και τα όνειρα μας για την νέα χρονιά. Το 🎄 ΒΙΟσυντονίΖΩ - VIOsintoniZW by Effie Malamou 🎄και προσωπικά ( Effie Malamou ) σας ☘️ευχόμαστε☘️ η χρονιά του 2020 να είναι γεμάτη Ενέργεια🤸‍♀️, Ισορροπία🧘‍♀️, Αρμονία🙏 και Υγεία με εσωτερική και εξωτερική Ομορφιά🎅👩🧑🤶. Ο δρόμος σας να είναι γεμάτος  
Ευφορία 🌟και Ευδαιμονία 💫απαλλαγμένος από από κάθε τι που σας δυσκολεύει και σας αρρωσταίνει!!!💗☃️

Παγκόσμια Ημέρα του Άνδρα (International Men's Day) με DeVita Ritm Mini


Σε περισσότερες από 70 χώρες του κόσμου γιορτάζεται σήμερα 19 Νοεμβρίου η Παγκόσμια Ημέρα του Άνδρα.
 Η ημέρα αυτή καθιερώθηκε για πρώτη φορά στις 19 Νοεμβρίου του 1991 στα νησιά Τρινιντάτ και Τομπάγκο της Καραιβικής με πρωτοβουλία του δρος Τζέρομ Τιλακσίνγκ με στόχο να δοθεί έμφαση στη συνεισφορά των ανδρών στην οικογένεια, την φροντίδα των παιδιών όπως και στον ανθρώπινο πολιτισμό.
 Με αφορμή λοιπόν την  Παγκόσμια Ημέρα του Άνδρα, η γερμανική εφημερίδα «Bild» αναφέρετε στα αποτελέσματα ερευνών που ρίχνουν φως στην ευαίσθητη πλευρά των ανδρών. Ο ανδρικός πληθυσμός αγαπάει τις αγκαλιές, μισεί τα ψώνια, μαγειρεύει (ειδικά οι νέοι) και φαντασιώνεται το σεξ με πολλές γυναίκες.

Παγκόσμια Ημέρα του Άνδρα (International Men's Day), λοιπόν που δεν θα αργήσει και η επίσημη αναγνώρισή της από τον ΟΗΕ.

Ευχόμαστε σε όλους του άνδρες υγεία με DeVitaRitm Mini





Τι γιορτάζουμε τον Δεκαπενταύγουστο; Η μεγάλη γιορτή της Παναγίας

Σύμφωνα με την παράδοση, όταν η Θεοτόκος έμαθε από τον Θεό για τον επικείμενο θάνατό της, ανέβηκε στο όρος των Ελαιών, έναν ορεινό όγκο στα ανατολικά της παλαιάς πόλης της Ιερουσαλήμ, για να προσευχηθεί και να ετοιμαστεί.

Από εκεί ειδοποίησε τους Αποστόλους να είναι έτοιμοι για το γεγονός. Όμως επειδή κατά την ημέρα της κοίμησης (του θανάτου Της) ορισμένοι Απόστολοι δεν βρίσκονταν στα Ιεροσόλυμα, λέγεται ότι μια νεφέλη τους έφερε κοντά Της.

Η Παναγία ετάφη στο μνήμα της Γεσθημανής. Τρεις μέρες μετά τον θάνατό Της, το σώμα της ανελήφθη στους ουρανούς, καθώς ο τάφος βρέθηκε άδειος.

Η Κοίμηση της Θεοτόκου γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 15 Αυγούστου από όλους τους χριστιανούς.

Αλλού Μεγαλόχαρη και Θαλασσοκρατούσα κι αλλού Γλυκοφιλούσα και Βρεφοκρατούσα, η Παναγία βρίσκεται πάντοτε στο πλευρό των πιστών δίνοντάς τους δύναμη κι ελπίδα.

Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α'.
Ἐν τῇ Γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας, ἐν τῇ Κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε· μετέστης πρὸς τὴν ζωήν, μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς, καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη, ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Προς τιμήν της Παναγίας τηρείται αυστηρή νηστεία από 1 μέχρι 14 Αυγούστου κατά την οποία νηστεύουμε και το λάδι και για αυτό πολλοί χαρακτηρίζουν την γιορτή και ως το "Πάσχα του καλοκαιριού''

Στη χώρα μας, η 15η Αυγούστου είναι μια από τις επίσημες αργίες του κράτους.

Το μεγαλύτερο προσκύνημα κάθε χρόνο γίνεται στην Τήνο με τους πιστούς γονυπετείς να φτάνουν στο ναό της Ευαγγελίστριας για να εκπληρώσουν το τάμα τους στην εικόνα της Παναγίας. 
Και η κοσμοπολίτικη Πάρος αλλάζει πρόσωπο ανήμερα του Δεκαπενταύγουστου, με πρωταγωνιστή μια από τις εντυπωσιακότερες εκκλησίες του Αιγαίου, τον παλαιοχριστιανικό ναό της Εκατονταπυλιανής στο λιμάνι της Παροικιάς.
Στην βόρεια Ελλάδα πιστοί κατακλύζουν την Παναγία Σουμελά στις πλαγιές του Βερμίου, κοντά στο χωριό Καστανιά, για την πανηγυρική γιορτή του Δεκαπενταύγουστου. 
Καβαλάρηδες κάνουν παρέλαση στους κεντρικούς δρόμους της Σιάτιστας. Ανήμερα το Δεκαπενταύγουστο, οι παρέες καβαλάρηδων συγκεντρώνονται στην πλατεία της Γεράνειας και με τη συνοδεία παραδοσιακής μουσικής (χάλκινα) με τα στολισμένα άλογα διασχίζουν τη γραφική κωμόπολη, και πηγαίνουν στο μοναστήρι της Παναγίας στο Μικρόκαστρο, ακολουθώντας το παλιό λιθόστρωτο μονοπάτι. 
Το δικό της μοναδικό χρώμα στον εορτασμό του Δεκαπενταύγουστου δίνει και η Κάρπαθος με κορυφαία στιγμή το χορό που γίνεται στην Όλυμπο, στην κεντρική εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου στο Πλατύ (πλατεία του οικισμού). 
Τα «φιδάκια της Παναγιάς» στην Κεφαλονιά είναι κάθε Δεκαπενταύγουστο πόλος έλξης, καθώς χιλιάδες κόσμου συγκεντρώνεται στο ναό της Κοίμησης της Θεοτόκου στα χωριά Mαρκόπουλο και Αργίνια στη νότια Κεφαλλονιά. 
Στη γραφική κωμόπολη της Αγιάσου στη Μυτιλήνη ο εορτασμός του Δεκαπενταύγουστου γίνεται με μοναδικό τρόπο. Με επίκεντρο την ξακουστή εκκλησία της Παναγίας της Αγιάσου, οι πιστοί, επισκέπτες και ντόπιοι, απολαμβάνουν ένα από τα ωραιότερα πανηγύρια του ανατολικού Αιγαίου. 
Στο νησί της Αποκάλυψης, την Πάτμο, όπου τα πάντα περιστρέφονται γύρω από το ιστορικό μοναστήρι, οι μοναχοί του τηρούν το έθιμο του επιταφίου της Παναγίας, ένα έθιμο με βυζαντινές καταβολές. 
Όχι μία, αλλά με δυο τελετουργίες γιορτάζουν στη Νίσυρο κάθε Δεκαπενταύγουστο. Η μια γίνεται στην Παναγιά Σπηλιανή κι είναι η επίσημη εκκλησιαστική από τους ιερείς, οι οποίοι λιτανεύουν την εικόνα της Παναγίας έως το χωριό, για να ευλογήσει το πανηγύρι, ενώ η δεύτερη είναι παραδοσιακή τελετουργία και γίνεται από τις μαυροντυμένες Eννιαμερίτισσες, όπως λέγονται οι γυναίκες που έχουν ταχθεί στη Θεοτόκο. 
Στην Πορταΐτισσα της Αστυπάλαιας οργανώνεται ένα από τα πιο ιδιαίτερα πανηγύρια, όπου οι παρευρισκόμενοι οφείλουν να περάσουν από ορισμένες δοκιμασίες προτού γευτούν το γεμιστό αρνάκι, που οι ντόπιοι ονομάζουν λαμπρινό.
Η εορτή της Παναγιάς στο νησί της Ψερίμου όπου δεσπόζει η εκκλησία της Παναγιάς της «Μελαχρινής», όπως την αποκαλούν οι ντόπιοι λόγω του σκούρου χρώματος της ρωσικής τεχνοτροπίας εικόνας είναι ιδιαίτερη.
Ξεχωριστή στη Ρόδο είναι η Παναγιά η Καλόπετρα που βρίσκεται στην κορυφή της κοιλάδας των Πεταλούδων και που φέρεται να κτίστηκε το 1782 από τον ηγεμόνα της Μολδοβλαχίας Αλ. Υψηλάντη. 
Στην Αχαΐα, ανήμερα της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, πανηγυρίζει η ιστορική μονή του Μεγάλου Σπηλαίου. 
Στην Πάτρα, επίκεντρο του εορτασμού είναι η ιερά μονή της Παναγίας της Γηροκομίτισσας, η οποία ιδρύθηκε τον 10ο αιώνα και είναι κτισμένη σε λόφο, κοντά στην πόλη. 
Αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου είναι η ιερά μονή Μακελλαριάς, που βρίσκεται κοντά στην κοινότητα κοντά Λαπαναγοί και σε απόσταση 30 χιλιομέτρων από την πόλη των Καλαβρύτων.
Στην Αιτωλοακαρνανία, στη Σφήνα Αγρινίου, ή Κυψέλη όπως είναι το σημερινό όνομα της κοινότητας, κάτοικοι και επισκέπτες τιμούν την εορτή της Παναγίας Σουμελά και ακολουθεί γλέντι ποντιακό. 
Στην Ηλεία πλήθος πιστών τιμά την εορτή του Δεκαπενταύγουστου σε μοναστήρια που είναι αφιερωμένα στην Παναγία. 
Στην αρχόντισσα των Σποράδων, την Σκιάθο, και φέτος ο εορτασμός του Δεκαπενταύγουστου, θα γίνει παραδοσιακά και με μεγάλες τιμές, προς τιμήν της Παναγίας, στην Μονή της Ευαγγελίστριας. 
Στο Καρπενήσι, η Παναγία η Προυσού και η Παναγία Τατάρνας,
στη Θήβα η Μεγάλη Παναγιά και στον Ορχομενό η Παναγία η Σκριπού, οι Μονές Αγάθωνος και Δαμάστας στη Φθιώτιδα, η Παναγία της Βαρνάκοβας στη Φωκίδα, της Παναγίας της Φανερωμένης Αρτάκης, της Χιλιαδούς, της Ντινιούς στην Ιστιαία, και της Κοιμήσεως Θεοτόκου Μάτζαρη Οξυλίθου είναι ορισμένα από τα θρησκευτικά μνημεία αφιερωμένα στην Μεγαλόχαρη σε όλη τη Στερεά Ελλάδα.
Αυτοί που θα βρεθούν στην Εύβοια το Δεκαπενταύγουστο θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν τη Θεία Λειτουργία σε μια από τις γραφικές εκκλησίες που υπάρχουν και οι οποίες είναι αφιερωμένες στην Κοίμηση της Θεοτόκου, ενώ όσοι είναι λάτρεις της παράδοσης και των πανηγυριών έχουν εξίσου την ευκαιρία να βρεθούν σε ένα από τα καθιερωμένα πανηγύρια που γίνονται σε πολλά μέρη της Εύβοιας.
Στην Κεντρική Εύβοια το γνωστότερο όλων είναι το πανηγύρι του Οξυλίθου, στο οποίο νέοι και νέες μαζεύονται την παραμονή της γιορτής της Παναγίας και φτιάχνουν το πατροπαράδοτο στιφάδο, ενώ την επομένη στήνεται γλέντι στον προαύλιο χώρο της εκκλησίας, όπου επισκέπτες και κάτοικοι έχουν την ευκαιρία να γευτούν το στιφάδο και να γλεντήσουν.
Στη Βόρεια Εύβοια η Παναγία της Λιχάδας είναι εξίσου γνωστή για το πανηγύρι της, ενώ λίγο πιο έξω από τη Χαλκίδα και πιο συγκεκριμένα στη παραλία Χιλιαδού τελείται η καθιερωμένη λειτουργία στο απόμερο αλλά πολύ όμορφο εκκλησάκι της Παναγίας.
 Στα Ψαχνά και στην Ιερά Μονή Γοργοϋπήκοου γίνεται παραδοσιακή λιτανεία του Επιταφίου της Παναγίας σύμφωνα με την τάξη του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, ενώ στην εκκλησία της Παναγίας στο Βασιλικό τελείται κάθε χρόνο πανηγύρι στο δεύτερο δημοτικό σχολείο.
Άλλα γνωστά πανηγύρια της Παναγίας στην Εύβοια είναι στο Γυμνό, στην Αγία Άννα, στα Φύλλα, της Παναγίας της Περιβλέπτου στα Πολιτικά, στη Στενή, στους Στρόπωνες, στον Πάλιουρα και σε πολλά άλλα ακόμα χωριά της Εύβοιας.

20 Ιουλίου εορτάζεται η μνήμη του Προφήτη Ηλία

Σήμερα 20 Ιουλίου, η Εκκλησία μας τιμά την μνήμη του Προφήτη Ηλία, που έζησε και έδρασε το 90-100 Πχ.
Υπήρξε ιδιαίτερα δραστήριος και δυναμικός αντιπρόσωπος του Θεού και λόγω του τρόπου ζωής του όλες οι εκκλησίες που είναι αφιερωμένες σε αυτόν βρίσκονται σε κορυφές βουνών και λόφων.

Σε πολλές περιοχές, ιδιαίτερα στη Θράκη και τη Μακεδονία, ο προφήτης Ηλίας θεωρούνταν κύριος της βροχής, των βροντών και των κεραυνών, ενώ το όνομα του συνδέθηκε με τον καυτό καλοκαιρινό Ήλιο αλλά και τις καλοκαιρινές μπόρες, λόγω της ιδιότητας του προφήτη Ηλία ως ρυθμιστή των καιρικών συνθηκών, σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη.

Τα θαύματα του προφήτη που αναφέρονται στην Παλαιά Διαθήκη είναι πολλά και συνδέονται με την ιδιότητα του ως ρυθμιστή των καιρικών συνθηκών, αφού 

είναι αυτός που κατέβασε τρεις φορές φωτιά από τον ουρανό,
εμπόδισε τη βροχή και δεν έβρεξε για τρεισήμισι χρόνια,
ανέστησε τον νεκρό γιο της Σεραφθίας χήρας και έκαψε τους εκατό ανθρώπους που έστειλε ο βασιλιάς Οχοζίας.
Επίσης είδε το Θεό στο όρος Χωρήβ και έσχισε τον Ιορδάνη ποταμό και ανελήφθη με πύρινη άμαξα στον ουρανό, αφήνοντας συνεχιστή του έργου του το μαθητή του, Ελισσαίο και στη Μεταμόρφωση του Χριστού στάθηκε δίπλα Του μαζί με τον Μωυσή.

Ωστόσο ο λόγος που οι εκκλησίες του είναι χτισμένες στο βουνό σχετίζεται με τη λαϊκή παράδοση που αναφέρει ότι ο Αϊ-Λιας ήταν ναύτης που η θάλασσα προσπάθησε πολλές φορές να τον πνίξει και όταν βαρέθηκε τα ταξίδια, αποφάσισε να βρει ένα μέρος που να μην ξέρουν τι είναι θάλασσα και καράβι. Έτσι, σύμφωνα με την παράδοση, πήρε ένα κουπί στον ώμο και τράβηξε για τη στεριά και όποιον συναντούσε τον ρωτούσε τι είναι αυτό που κρατάει στα χέρια του και όσο του απαντούσαν «κουπί», τραβούσε ψηλότερα. Όταν κάποτε έφτασε σε ένα ψηλό βουνό συνάντησε έναν τσοπάνη και τον ρώτησε τι ήταν αυτό που βαστούσε. Ο τσοπάνης το κοίταξε καλά καλά και ύστερα του είπε «ξύλο είναι». Ο Αϊ-Λιας γέλασε ικανοποιημένος και έμεινε από τότε κοντά στους ανθρώπους των βουνών και όπως αναφέρει η παράδοση «Στένει ολόρθο το κουπί, χτίζει μια καλύβα
» και αποφασίζει να μείνει εκεί όλη του τη ζωή. Για τούτο τον Άγιο Ηλία τον βάνουν πάντα στα ψηλώματα»

Στις 20 Ιουλίου που εορτάζεται η μνήμη του προφήτη, δεν εορτάζουμε την κοίμηση, -γιατί ο προφήτης δεν πέθανε ποτέ- αλλά την ανάληψή του. Συγκεκριμένα ο απόστολος Παύλος αναφέρει ότι ο Προφήτης Ηλίας δεν ανελήφθη όπως ο Κύριος, εις τον ουρανό, αλλά άφησε ο Θεός να φανεί ότι ανελήφθη και ζει κάτω εις την γη με το φθαρτό του σώμα, χιλιάδες χρόνια τώρα